داستان تصویری این سه روز

در پایان سه روز آغاز سال تحصیلی از بچه‌ها خواستیم داستان تصویری این سه روز را بکشند و به عنوان گزارش آغاز سال به خانه ببرند. قبل از رسیدن به این نقطه پایانی، با بچه‌ها یک فعالیت تصویرخوانی را پیش بردیم که پیش‌نیاز تولید خروجی تصویری مورد نظر است.

برای دو قدم اول می‌توانید از کاربرگ زیر استفاده کنید.

۱. مرور وقایع و یادداشت‌برداری

هر کس به تنهایی فکر می‌کند و هرچه را که از اتفاقات این سه روز یادش می‌آید موردی و خلاصه روی کاغذ می‌نویسد. بسته به هدف، معلم می‌تواند یک گام به اشتراک‌گذاری با بغل‌دستی هم اینجا تعریف کند یا این مرحله را کاملا فردی نگه دارد. در مورد ما بیش از این که مرور وقایع برای بچه‌ها برایمان مهم باشد، می‌خواستیم ببینیم چه چیزهایی به یادشان مانده و به چه شکل. به این دلیل این مرحله را فردی تعریف کردیم.

۲. تمرین تصویرخوانی

معلم یک داستان تصویری به بچه‌ها می‌دهد و از آنها می‌خواهد داستان را از روی تصویر تعریف کنند. تصویرخوانی در دو بخش، اول فردی و بعد در گروه، اتفاق می‌افتد. یک بار هم داستان و ارتباط آن با تصاویر در جمع کلاس مرور می‌شود.

۳. کشیدن داستان تصویری

معلم با ارجاع به مرحله‌ی اول از بچه‌ها می‌پرسد: «اگر می‌خواستید با تصویرهایی به این شکل و استفاده از حداقل کلمات، وقایع این سه روز را برای خانواده‌تان تعریف کنید چه کار می‌کردید؟»

در پایان کلاس احتمالا بچه‌ها وقت زیادی برای این مرحله ندارند و تکمیل داستان تصویری‌شان می‌تواند تکلیف خانه باشد. اتفاقا بردن این فعالیت به خانه فرصت بیشتری برای صحبت با خانواده درباره‌ی آنچه در این سه روز اتفاق افتاد فراهم خواهد کرد.


متاسفانه هرچه گشتم تصویری از کارهای بچه‌ها در این فعالیت پیدا نکردم. همان طور که می‌شود حدس زد بازی‌ها حضور پررنگی در آنچه از این سه روز به خاطر مانده بود داشتند؛ بادکنک احساسات و معارفه‌ی کاموایی در کمتر داستانی از قلم افتاده بودند. ضمنا جالب بود که تعداد زیادی از بچه‌ها فعالیت‌های فردی را به کل در داستانشان نیاورده بودند. در کنار بررسی روندهای کلی بخش مهمی از این کار برای ما بررسی فرد به فرد این داستان‌ها و دیدن این بود که هر یک از بچه‌ها این سه روز را با چه احساساتی ترک کرده‌اند.

در نهایت تمام داستان‌های تصویری را به تابلوی کلاس زدیم. حضورشان در کلاس در چند روز ابتدایی هفته‌ی دوم سال تحصیلی یادآور اولین خاطراتی بود که با هم ساختیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *