در جایی از فرآیند مواجهه با قلدری، همه‌ی گروه اتفاق نظر داشتیم که اگر مدرسه‌ای نتواند از کارکنانش در برابر آزار در محیط کار محافظت کند، بعید است بتواند جلوی قلدری بین دانش‌آموزان را بگیرد. این شد که اولین کارگاه عمومی مواجهه با قلدری در مدرسه را (تابستان ۹۸) حول مصداق‌هایی واقعی از آزار در محیط کار خودمان و بین همکاران (شامل قلدری ولی نه محدود به آن) برگزار کردیم.
همان طور که می‌شود حدس زد یکی از سوالات مهمی که بعد از کارگاه مطرح شد این بود که «اگر مورد آزار در محیط کار قرار گرفتیم چه کنیم؟» متن زیر که همکارم حسام حسین‌زاده و من آن را ترجمه کرده‌ایم، بخشی از سیاست‌نامه‌ی کمیسیون حقوق بشر کانادا درباره‌ی این موضوع و پاسخی پیشنهادی به این سوال است.
نه تنها مدرسه‌ها، بلکه هر سازمانی مسئول است امنیت کارکنانش را تامین کند و به این منظور لازم است سند مشخصی برای مواجهه با آزار در محیط کار داشته باشد. متنی که در صفحات بعد می‌خوانید قالبی پیشنهادی برای این سند در سازمان‌های بزرگ و متوسط (مانند مدرسه‌ی مورد نظر ما) ارائه می‌دهد. این متن در تاریخ ۲۹ و ۳۱ شهریور ۹۹ در وبسایت بیدارزنی منتشر شده است.
متن کامل هم که به اصول کلی سیاست‌گذاری، سازمان‌های کوچک، و سوالات پرتکرار می‌پردازد، در آینده‌ی نزدیک در اینجا قرار داده خواهد شد.