یکی از کارهایی که معلمان به طور دائمی انجام میدهند بازبینی دقیق برنامهها و فعالیتهای کلاسی، دریافت بازخورد و ایجاد تغییراتی در جهت بهبود فرآیند یاددهی و یادگیری است. چهارچوب گفتگوی کوک کردن وقتی استفاده میشود که معلمی بخواهد با به اشتراک گذاشتن کار خود و دانشآموزانش، از بازخورد گروه پرسشگری مشارکتی در فضایی امن برای کمک به یادگیری بهتر دانشآموزانش بهره ببرد. این چهارچوب را میتوان برای بهبود بخشیدن به یک طرح درس، کاربرگ، تکلیف یا فعالیت آموزشی به خصوص بعد از اینکه در کلاس و با دانشآموزان به کار گرفته شد، استفاده کرد.… به خواندن ادامه دهید »
از موفقیتها یاد بگیرید
بسیاری از جلساتی که معلمان و کادر آموزشی با هدف بهبود کارشان برگزار میکنند، به بررسی مسائل و مشکلات میپردازد. آنچه گاهی در این میان فراموش میشود این است که با وجود مسائل فراوان، موفقیتهایی هم کسب کردهایم. چهارچوب گفتگویی تحلیل موفقیت ساختاری است برای یاد گرفتن از تجاربی که به خوبی پیش رفتهاند و بررسی این که چه اصول و ایدههایی در آن تجارب وجود دارد که میتواند برای موفقیت در فضاهای دیگر نیز به کار گرفته شود.… به خواندن ادامه دهید »
پیشفرضهایتان را به تعلیق درآورید
بسیار پیش میآید که معلم نگران وضعیت دانشآموزش باشد و نداند که برای کمک به او چه کار میتواند بکند. اگر باور داشته باشید مسیر این کمک از بیشتر دانستن دربارهی دانشآموز میگذرد، استفاده از چهارچوب گفتگوی ارزیابی گروهی به کارتان خواهد آمد. ارزیابی گروهی راهی است برای همراه شدن با همکارانتان تا بفهمید چه چیزی برای دانشآموز مهم و یا جالب است، توانمندیهایش چیست، روی چه مسائلی در یادگیری کار میکند و با چه چالشهایی روبروست. به کمک معلمانی که از نزدیک با دانشآموز آشنا نیستند، ارائهدهنده میتواند جنبههایی از کار دانشآموز را ببیند که در حالت عادی از نظر دور میمانند.… به خواندن ادامه دهید »
مسئله را بکاوید
وقتی در مواجهه با یک مسئله، دو یا چند راه به نظرتان میرسد که هر کدام مزایا و معایبی دارند و هیچ کدام راضیتان نمیکند، زمان مناسبی برای کمک گرفتن از همکارانتان با استفاده از چهارچوب (پروتکل) مشورت است. هدف چهارچوب گفتگوی مشورت این است که کمک کند معلم ارائهدهنده همراه با معلمان دیگر به مسئلهای پیچیده مرتبط با کلاس یا زندگی حرفهای عمیقتر فکر کند.… به خواندن ادامه دهید »
روشها و ابزارهای پرسشگری مشارکتی
همان طور که خواندید، صورت کلی پرسشگری مشارکتی تشکیل شده از گروهی معلمان پرسشگر مقاطع و حوزههای درسی مختلف که در جلسات هفتگی گرد هم میآیند تا با گفتگو و همفکری با یکدیگر قدمهایی در راستای تحقق آموزشی معنادارتر بردارند. در کنار هستهی مرکزی برنامه که همین حلقه[ها]ی گفتگو و همفکری است، مشاهدات کلاسی، منابع مطالعاتی و یادداشتهای هفتگی نیز به عنوان ابزارهایی تکمیلی میتوانند به تحقق این هدف کمک کنند.… به خواندن ادامه دهید »
پروتکل گفتگویی چیست؟
پروتکلها مجموعه راهبردهایی برای گفتگو هستند. وجود ساختاری که همه از آن آگاهند و روی به کار بردنش توافق کردهاند، اجازه میدهد نوع به خصوصی از گفتگو اتفاق بیفتد؛ نوعی که معمولا افراد عادت به داشتنش ندارند.… به خواندن ادامه دهید »
چند اصل ضروری در نگاه کردن به کار دانشآموز
منظور از کار دانشآموز در جلسات پرسشگری مشارکتی هر آن چیزی است که شاهدی بر افکار و احساسات دانشآموز باشد. کار دانشآموز میتواند یک نقاشی، یک نوشته، تکلیفی درسی، آزمونی که پاسخ داده، یک قطعه صدا و یا یک فیلم کوتاه از دانشآموز در کلاس، و یا هر چیز دیگری باشد که میتوانیم از طریق آن به دنیای افکار و احساسات او راه پیدا کنیم.
کار دانشآموز، هستهی مرکزی فرآیند پرسشگری مشارکتی و آن چیزی است که گفتگوی معلمان در این جلسات حول آن شکل میگیرد.… به خواندن ادامه دهید »
چالشهای پرسشگری مشارکتی
دربارهی مزایای پرسشگری مشارکتی خواندیم اما این شیوه هم مثل هر کار دیگری چالشهایی دارد، به خصوص که کاری است خارج از عادتهای معمولمان در توسعهی حرفهای و جلسات معلمان. پیچیدگی، تدریجی و غیرخطی بودن اصلیترین چالش این رویکرد است. گذشته از این، چالشهای مربوط به عمومی شدن کار معلم و عادت بسیاری معلمان به دریافتکننده بودن هم مطرح است. ضمنا از مشکلات اجرایی مثل پیدا کردن زمان مشترک بین معلمان برای جلسات هفتگی نیز نباید غافل بمانیم.… به خواندن ادامه دهید »
مزایای پرسشگری مشارکتی
پرسشگری مشارکتی به عنوان رویکردی به توسعه حرفهای معلمان در مقایسه با شیوههای دیگر مزایای قابل توجهی دارد که به ماهیت ساختگرای اجتماعی آن مربوط میشود. ضمنا ویژگیهای آن با آنچه در ادبیات موجود از توسعه حرفهای کارآمد توصیف میشود هماهنگی دارد.
پرسشگری مشارکتی به یادگیری عمیقتر کمک میکند، امکان بازاندیشی موثر ایجاد میکند، جنبههای احساسی یادگیری را به رسمیت میشناسد، و به یادگیری سازمانی میانجامد.… به خواندن ادامه دهید »
در گریز از انزوا: پرسشگری مشارکتی
سالها پیش در روزهای اول معلمی، مدام هیجانات مثبت و منفی متنوعی را تجربه میکردم اما احساسی که بارها و بارها تکرار میشد احساس تنها ماندن و واماندگی بود. باید برای مواجهه با مسائلی واقعی که در کلاسم وجود داشت آماده میشدم، ولی تنها بودم و هیچ راهی پیش روی خودم نمیدیدم. کتابها در جهانی ایدهآل نوشته شده بودند و جستجوهایم در اینترنت هم به یک سری راهکارهای کلی ختم میشد که برایم روشن بود در شرایط کلاس من با مختصات منحصربهفردش محکوم به شکست است.
در دفتر دبیران که مینشستم به چهرهی بقیه معلمها نگاه میکردم و از خودم میپرسیدم یعنی اینها هیچ کدام مشکلات مشابهی ندارند؟… به خواندن ادامه دهید »